Produkt niedostępny
(0 szt.)
| Okres gwarancji producenta: | 24 miesiące dla konsumentów / 12 miesięcy dla firm |
Spawarka migomat Powermat PM-IMGT-200L dzięki swojemu wykonaniu znajdzie zastosowanie zarówno w przydomowych warsztatach i gospodarstwach domowych jak również w bardziej profesjonalnych zastosowaniach, takich jak wykonywanie prac terenowych i wszelkiego rodzaju prac naprawczych wewnątrz budynków.
Migomat firmy Powermat jest urządzeniem o szerokim wachlarzu zastosowań, zaprojektowane, jako inwerterowe źródło prądu umożliwiające spawanie drutem samoosłonowym FLUX FCAW, spawanie elektrodą otulinową MMA, a także metodą LIFT-TIG (wymaga to dokupienia dodatkowego uchwytu do spawania metodą LIFT-TIG).
Elektronika urządzenia bazuje na tranzystorach IGBT łączących zalety dwóch typów tranzystorów łatwość sterowania tranzystorów polowych i wysokie napięcie przebicia oraz szybkość przełączania tranzystorów bipolarnych. Prąd spawania jest bardzo stabilny, co gwarantuje perfekcyjną spoinę. Dzięki technologii IGBT urządzenie jest lekkie i kompaktowe.
Regulacja parametrów spawania odbywa się bezstopniowo (płynnie), maksymalny prąd spawania uzależniony jest od grubości zastosowanego drutu / elektrody, napięcia spawania, a także prędkości podawania drutu w przypadku metody MIG / MAG / FCAW. Dwurolkowy podajnik współpracuje z drutem o średnicy 0,8 / 0,9 mm.
Wysoka sprawność spawarki pozwala na spawanie prądem 200A (dla MIG / MAG / FCAW / LIFT-TIG / MMA), w 60% cyklu pracy. Wyłącznik termiczny wyłączy urządzenie w przypadku przekroczenie dopuszczalnego cyklu pracy dla danego prądu spawania, przez co zapobiegnie przegrzaniu się spawarki.
Aktualne parametry urządzenia podczas spawania są wyświetlane na czytelnym wyświetlaczu. Wygodne i bardzo czytelne manipulatory pozwalają na zmianę parametrów spawania nawet z założonymi rękawicami.
Spawanie metodą MIG/MAG jest jednym z najpowszechniej stosowanych procesów spawania. Ale co się właściwie za nim kryje? Wszystko zależy od wyboru pasujących gazów osłonowych i spoiw, aż po właściwości różnych rodzajów łuków spawalniczych.
Spawanie MIG/MAG jest też określane mianem spawania łukowego metali.
Procesy spawania MIG/MAG można stosować nadzwyczaj uniwersalnie. Wykorzystuje się je między innymi w przemyśle obróbki metali, w budowie konstrukcji i zbiorników stalowych, budowie okrętów i w branży motoryzacyjnej. Procesy MIG/MAG umożliwiają spawanie elementów z różnych materiałów, o różnych grubościach i geometriach. Spawanie metodą MIG nadaje się szczególnie do metali nieżelaznych: aluminium, magnezu, miedzi i tytanu. Metody MAG używa się głównie do spawania stali niestopowych, niskostopowych i wysokostopowych.
Spawanie łukowe elektrodą otuloną nazywane jest również metodą MMA (Manual Arc Welding) i jest to najstarsza i najbardziej uniwersalna metoda spawania łukowego.
W metodzie MMA wykorzystywana jest elektroda otulona, która składa się z metalowego rdzenia pokrytego sprasowaną otuliną. Pomiędzy końcem elektrody a spawanym materiałem wytwarzany jest łuk elektryczny. Zajarzenie łuku ma charakter kontaktowy poprzez dotknięcie końca elektrody do materiału spawanego. Elektroda topi się i krople stopionego metalu elektrody przenoszone są poprzez łuk do płynnego jeziorka spawanego metalu tworząc po ostygnięciu spoinę. Spawacz dosuwa elektrodę w miarę jej stapiania do spawanego przedmiotu tak aby utrzymać łuk o stałej długości i jednocześnie przesuwa jej topiący się koniec wzdłuż linii spawania. Topiąca się otulina elektrody wydziela gazy, które chronią płynny metal przed wpływem atmosfery a następnie krzepnie i tworzy na powierzchni jeziorka żużel, który chroni krzepnący metal spoiny przed wpływem otoczenia. Po odsunięciu elektrody od spawanego przedmiotu łuk elektryczny ustaje i proces spawania zostaje przerwany. Po ułożeniu jednego ściegu żużel należy mechanicznie usunąć.
Podstawowa różnica w stosunku do innych metod spawania polega na tym, że w metodzie MMA elekroda ulega skróceniu. W metodzie LIFT-TIG oraz MIG/MAG długość elektrody pozostaje przez cały czas niezmieniona i odległość pomiędzy uchwytem a elementem spawanym jest przez cały czas stała. W metodzie MMA, aby utrzymać stałą odległość pomiędzy elektrodą a jeziorkiem spawalniczym, uchwyt elektrody musi być przez cały czas przesuwany w kierunku spawanego elementu co powoduje, że umiejętności spawacza odgrywają szczególną rolę.
Spawanie LIFT-TIG jest metodą umożliwiającą uzyskanie najwyższej jakości spoin. Łuk spawalniczy jarzy się między odporną na działanie wysokiej temperatury, nietopliwą elektrodą wolframową i elementem spawanym. Gaz obojętny, od którego wzięła nazwę metoda, wytwarza beztlenową atmosferę i zapobiega reakcjom chemicznym płynnego jeziorka spawalniczego. Wskutek tego powstają gładkie, równe i bezporowe spoiny. Spoiwo jest doprowadzane ręcznie lub z podajnika drutu.
Spawanie LIFT-TIG jest możliwe dla wszystkich metali spawalnych. Największy zakres zastosowania to stale nierdzewne oraz metale nieżelazne, jak np. aluminium, miedź i mosiądz. LIFT-TIG stosuje się przede wszystkim do wykonywania warstwy graniowej spoiny, ponieważ spoiny są czyste i bezporowe, a dzięki temu dobrze znoszą dynamiczne obciążenia.
Do spawania LIFT-TIG używa się gazu obojętnego (niereaktywnego). Atmosfera gazowa ma funkcję ochronną — zapobiega reakcjom chemicznym z płynnym jeziorkiem spawalniczym i rozgrzanym materiałem. To gwarantuje uzyskanie wysokiej jakości spoin.
Jako gazy osłonowe stosuje się gazy szlachetne, takie jak hel, argon lub ich mieszaniny. Argon stosuje się najczęściej: optymalizuje on właściwości zajarzenia i zapewnia szczególnie stabilny łuk spawalniczy. Hel odprowadza ciepło lepiej niż argon, zapewniając w ten sposób głębokie i szerokie wtopienie.
Elektroda wolframowa jest sercem spawania LIFT-TIG. Wolfram ma punkt topnienia wynoszący 3380 stopni Celsjusza, co jest najwyższą wartością wśród wszystkich czystych metali w układzie okresowym pierwiastków. Dzięki temu elektroda nie topi się, podczas gdy wytworzony przez nią łuk spawalniczy rozgrzewa i upłynnia materiał.
Szczególną cechą spawania LIFT-TIG jest możliwość bezstykowego zajarzenia łuku spawalniczego. Szybkie, następujące po sobie impulsy o wysokim napięciu umożliwiają przeniesienie iskier na element spawany i stabilizację łuku spawalniczego. Dla spawacza zajarzenie wysokiej częstotliwości jest nadzwyczaj łatwe w obsłudze. Elektroda nie może przywrzeć do elementu spawanego i w spoinie nie powstają wtrącenia wolframu.
